Igłoterapia (suche igłowanie) – najczęściej zadawane pytania

Igłoterapia wspomaga leczenie bólu. Wydawać by się mogło, że wbijanie igły w miejsce gdzie i tak już boli nie jest najlepszym pomysłem. W rzeczywistości jednak metoda suchego igłowania (lub inaczej dry needling) to właśnie jeden z sposobów radzenia sobie z bólem układu ruchu.

Układ mięśniowo-powięziowy człowieka jest złożoną strukturą, w której mamy do czynienia z wieloma połączeniami (mięsień-powięź, mięsień-mięsień itd.) gdzie dochodzi do przeciążeń, które objawiają się jako bolesne, grudkowate punkty. Wyjaśnianie czym  są i z czego się składają nie jest przedmiotem tego artykułu. Dla pacjenta najważniejsze jest, że powodują ból, na który igłoterapia jest znakomitą odpowiedzią.

Poniżej postaram się przybliżyć kilka informacji na temat tego, co to jest igłoterapia (suche igłowanie). Zaznaczam przy tym, że jest to jedna z metod radzenia sobie z dolegliwościami bólowymi i powinna być stosowana przez specjalistę, razem z innymi metodami manualnymi. O innych metodach manualnych możesz przeczytać w artykule o FDM i wpisie o bańce chińskiej.

1. Czy akupunktura to to samo co igłoterapia?

Wydawać by się mogło że są to tożsame pojęcia, jest jednak zupełnie inaczej! Akupunktura jest wielowiekową metodą polegającą na powierzchownym wbijaniu igieł w ściśle określone miejsca na ciele człowieka, jej korzenie wyrastają z tradycji chińskiej i filozofii wschodu. Należy jednocześnie zaznaczyć, że jest to metoda stosowana z powodzeniem w zachodniej medycynie. W odróżnieniu od akupunktury, suche igłowanie pierwszy raz wykorzystał Czech Lewit końcem lat 70 XX w. Punkty w które wbija się igły są określone na podstawie wiedzy anatomicznej (igły wbija się np. w stawy czy punktu spustowe konkretnych mięśni wypalpowanych przez terapeutę), są wyczuwalne jako bolesne zgrubienie. Igły są wbijane nawet kilka (7-10) centymetrów w ciało, jednak możliwe są również aplikacje powierzchowne.

2. Jakie są wskazania do igłoterapii.

Igłoterapia znajduje zastosowanie w problemach związanych z narządem ruchu, szczególnie w terapii mięśniowo-powięziowych punktów spustowych. Charakteryzują się one wzmożonym napięciem mięśni w formie bolesnych punktów lub pasm. Czasami miejsca bolesne mogą być utajone lub rzutować objawy na inną okolice ciała, jednak doświadczony terapeuta jest w stanie je zlokalizować. Przykładowe problemy w których pomocna jest igłoterapia (suche igłowanie):

• zamrożony bark,
• napięciowe bóle głowy,
• bóle pleców (pseudo rwy),
• łokieć tenisisty lub golfisty,
• ostrogi piętowe,
• zapalenie rozcięgna podeszwowego,
• kolano skoczka oraz biegacza,
• ograniczenie zakresu ruchu.

3. Jakie są przeciwwskazania do suchego igłowania:

• Infekcje, gorączka i ostre stany zapalne,
• Okolice ran, cyst, żylaków,
• Zaburzenia krzepliwości krwi,
• Brak zgody pacjenta,
• Choroba psychiczna,
• Zaburzenia czucia lub stosowanie przed zabiegiem środków przeciwbólowych,
• Ciąża,
• Epilepsja,
• Alergie na materiały z których wykonano igły lub środki dezynfekcyjne.

4. Jak działa igłoterapia (suche igłowanie)?

Efekt uśmierzenia bólu ma miejsce na skutek przerwania błędnego koła bólowo-napięciowego. Za pomocą igły drażnione są zakończenia nerwowe znajdujących cię w okolicy bolesnych punktów. Dochodzi wówczas do odruchowego lokalnego skurczu włókien mięśniowych, czego wynikiem jest rozluźnienie napiętych tkanek.

5. Czy igłoterapia boli?

W czasie samej terapii zaskakujące jest to, że ból nie jest taki, jak możnaby się było spodziewać (sam byłem tym zaskoczony). Do możliwych reakcji należą: ukłuci w monecie przebijania skóry, podrażnienie(np. zaczerwienienie), ból o charakterze skurczu pojedynczego pasma mięśniowego, przejściowe wywołanie znanego pacjentowi bólu, uczucie rozpierania. Reakcje pozabiegowe mogą utrzymywać się od 1 do 4 dni. Zdarza się, że Pacjent odczuwa podrażnienie w miejscu poddanym igłoterapii, czasem może wystąpić niewielkie krwawienie.  Ból pozabiegowy przypomina ten pojawiający się po dużym wysiłku (zakwasy). Aby zmniejszyć wrażenia bólowe nie wykonujemy samego igłowania, a łączymy je z technikami manualnymi.

6. Czy igłoterapia jest bezpieczna?

Najważniejsze jest aby osoba wykonująca zabieg była odpowiednio przeszkolona w zakresie suchego igłowania oraz wiedzy anatomicznej. Obecnie nie ma w Polsce szczegółowych wytycznych odnoście igłowania, ale mimo to specjaliści przestrzegają zasad, dzięki którym terapia jest bezpieczna. Podstawową rzeczą jest dezynfekcja, zarówno powierzchni zabiegowej jak i rąk terapeuty. W czasie zabiegu stosuje się wyłącznie jednorazowe igły, które są pakowane sterylnie oraz rękawiczki. Dobrze, aby terapeuta wykonujący suche igłowanie miał wykształcenie fizjoterapeutyczne lub medyczne, co poświadcza, że ma wiedzę na temat anatomii i wie gdzie wbić igłę. Igły są tak cienkie, że ryzyko przebicia naczyń krwionośnych czy włókien nerwowych jest minimalne, igła ześlizguje się po żyłach, nie uszkadzając ich.

Jeśli po przeczytaniu artykułu nadal masz jakieś pytania – zadaj je w komentarzu. Z przyjemnością podzielę się wiedzą i opinią.

Odpowiadamy zwykle we wtorki i piątki.

Jeśli wolisz, żeby Twoje pytanie zostało między nami skontaktuj się ze mną przez naszą stronę na Facebooku.

Bibliografia:

1. Bachmann S., i wsp. Szwajcarskie wytyczne odnośnie bezpiecznego prowadzenia igłoterapi suchej punktów spustowych. http://ortokursy.pl/wp-content/uploads/2016/06/DVS_CH-Bezpieczenstwo_Igloterapii-Suchej-Punktow-Spustowych.pdf
2. Nagraba Ł., i wsp. Dry needling jako metoda leczenia tendinpatii. Medsportpress. 2013, nr. 15, s. 109-116.
3. Sochacka A. http://body-work.com.pl/blog/wykorzystanie-igloterapii-suchej-leczeniu-miesniowo-powieziowych-punktow-spustowych-mpps/