Wczesna więź z dzieckiem – późniejsze rezultaty

W poprzednim artykule opisaliśmy różne rodzaje więzi między matką a dzieckiem, z niego dowiesz się między innymi czym jest bezpieczna więź. Dziś przyszedł czas na porcję wiedzy na temat korzyści płynących dla dziecka z rozwinięcia bezpiecznej więzi z matką. Zdrowy rozsądek podpowiada, że niemowlę dużo korzysta i w ogóle lepiej się czuje gdy może liczyć na mamę czy tatę. Naukowcy postanowili to jednak sprawdzić i pewnie dobrze zrobili. Podmiotowe traktowanie dzieci to stosunkowo nowy wynalazek, więc dobrze jest mieć się czym podeprzeć w dyskusji na przykład ze zwolennikami wygaszania jako metody leczenia trudności ze snem u dzieci.

Czy rodzaj więzi w niemowlęctwie wpływa na więzi w dorosłości?

Ranson i Urichuk (2008) przeanalizowali 9 badań na temat stabilności więzi na przestrzeni czasu, okazuje się że rodzaj więzi powstałej na wczesnym etapie życia najprawdopodobniej wpływa na więź w późniejszym dzieciństwie i dorosłości, przy czym środowisko i zmiany jakie w nim zachodzą także mają na to wpływ. Wczesna więź a umiejętności społeczne i emocjonalne Udowodniono za pomocą licznych badań (Ranson, Urichuk 2008), że rodzaj więzi rozwinięty w niemowlęctwie wpływa na szereg różnych umiejętności u dzieci w wieku czterech lat: głębsza więź z opiekunem na wczesnym etapie życia wpływa między innymi na lepsze relacje z rówieśnikami w przedszkolu, lepiej rozwiniętą umiejętność dzielenia się czy umiejętność współpracy. Z drugiej strony – słabsza więź z opiekunem (zazwyczaj matką) ma związek z pojawieniem się różnych trudności w funkcjonowaniu w grupie rówieśniczej. Generalnie badania potwierdzają przypuszczenie, że bezpieczna więź z matką wpływa na lepsze społeczne funkcjonowanie (tamże).

Bezpieczna więź a funkcjonowanie poznawcze

Badania dowiodły, że dzieci, którym udało się nawiązać bezpieczną więź z matką lepiej radzą sobie z rozwiązywaniem problemów, szybciej rozwijają umiejętność zabawy symbolicznej (zabawa w której pewne rzeczy symbolizują coś innego), lepiej radzą sobie z czytaniem, mają także silniejsze ego. Różnice w rozwoju poznawczym pomiędzy dziećmi z bezpiecznym stylem przywiązania a dziećmi, którym nie udało się go rozwinąć są widoczne nawet u piętnastolatków (tamże)! Co więcej – na podstawie rodzaju więzi można z pewnym prawdopodobieństwem określić, jakie dziecko będzie miało osiągnięcia akademickie. Na szczęście nad rozwojem więzi można pracować i jest to praca przyjemna – więcej dowiesz się z dalszej części tekstu.

Rodzaj więzi a zdrowie fizyczne

Dla osób myślących o zdrowiu całościowo, to że rodzaj więzi wpływa na zdrowie fizyczne nie będzie żadnym zaskoczeniem. Dzieci którym udało się nawiązać pozytywną, bezpieczną więź z opiekunem lepiej reagują na stres, w związku z czym ich organizm jest mniej przeciążony w sytuacji stresowej. Co więcej – studenci, którzy doświadczyli bezpiecznego przywiązania częściej dokonują wyborów korzystnych zdrowotnie – mniej piją, mniej palą, częściej ćwiczą i odżywiają się zdrowiej.

Rodzaj więzi a zdrowie psychiczne

Osoby, które nawiązały bezpieczną więź w dzieciństwie doświadczają mniej lęku i rzadziej chorują psychicznie niż ludzie z pozabezpiecznym stylem przywiązania. Poza tym dowiedziono, że rodzaj więzi wpływa na powstanie skłonności do somatyzacji w wieku nastoletnim (Yavuz i wsp. 2018). Somatyzacja to mechanizm obronny polegający na tym, że zagrażające uczucia, z których osoba nie chce zdawać sobie sprawę objawiają się pod postacią objawów somatycznych takich jak kołatania serca, bóle głowy czy kręgosłupa a także zmiany skórne. U dzieci z bezpiecznym rodzajem więzi rzadziej pojawiają się somatyzacje w wieku nastoletnim.

Jeśli po przeczytaniu artykułu nadal masz jakieś pytania – zadaj je w komentarzu. Odpowiem najlepiej jak umiem.

Odpowiadamy zwykle we wtorki i piątki.

Jeśli wolisz, żeby Twoje pytanie zostało między nami skontaktuj się ze mną przez naszą stronę na Facebooku. Pozdrawiam Cię serdecznie. 

Bibliografia: Ranson, K. E., & Urichuk, L. J. (2008). The effect of parent–child attachment relationships on child biopsychosocial outcomes: a review. Early Child Development and Care, 178(2), 129–152.doi:10.1080/03004430600685282 M. Yavuz, N. Aluç, H.Tasa, İ.Hamamcıoğlu,N. Bolat, The relationships between attachment quality,metacognition, and somatization in adolescents:The mediator role of metacognitio, 18 January 2019