Czy istnieje coś takiego jak sztucznie wywołane relacje? Albo inaczej – czy jest jakiś sprawdzony przepis na to jak wywołać bliskość?
Z odpowiedzią na to pytanie pospieszył Arthur Aron i wsp. ze State University of New York w Stony Brook, przeprowadzając swój eksperyment. Wokół badań Arona (1997) narosła potężna, miejska legenda, głosząca, że po przeprowadzeniu rozmowy w takiej formie, jaką zaproponowali badacze, powinno pojawić się zakochanie. Podobno jedna z par biorących udział w eksperymencie rzeczywiście wzięła ślub, jednak badanie miało zupełnie inne założenia, i inny cel. Chodziło o to, czy dwoje obcych sobie ludzi po przeprowadzeniu 45 minutowej rozmowy, składającej się z zadawanych nawzajem pytań poczuje, że są sobie bliżsi. Badanie miało na celu wywołanie chwilowego poczucia bliskości, a nie stworzenie związku. Pytania zostały ułożone w trzy zestawy, a pary miały po 15 minut na każdy zestaw. Jeśli po upływie 15 minut nie udało im się dokończyć pytań z zestawu, przechodziły do kolejnego, w którym pytania stawały się bardziej intymne. W eksperymencie wzięło udział więcej kobiet niż mężczyzn, dlatego część par składała się z samych kobiet, część była mieszana. Poniżej przedstawione zostały wyniki tego ciekawego eksperymentu.
Eksperyment Arona – jak wywołać bliskość
Pytania, które zastosowano w eksperymencie skonstruowane są tak, aby osoby w nich uczestniczące miały okazję ujawniać się ze swoimi uczuciami. Wprowadzono także kontrolę dodatkowych zmiennych, wobec czego osoby badane podzielono na trzy grupy. Pierwszej z nich powiedziano, że zadania, w których będą uczestniczyć będą od nich wymagać pewnej otwartości i ujawniania się. Druga grupa usłyszała, że pary dobrane są w sposób nieprzypadkowy, i że osoby w parze najpewniej przypadną sobie do gustu, polubią się. W rzeczywistości badacze dobrali pary tak, by nie było między nimi rażących nieporozumień w podstawowych kwestiach. Zamierzeniem badaczy było wywołanie w badanych oczekiwania, że będą lubiani, co miało w założeniu zwiększyć otwartość. Trzeciej grupie został przedstawiony cel badania – powiedziano im, iż oczekuje się, że staną się sobie bliscy, żeby sprawdzić czy taka instrukcja, zwiększając motywację, wpłynie na uzyskane wyniki. Okazało się, że subiektywne poczucie bliskości wzrosło w takim samym stopni w grupie pierwszej i drugiej, wobec czego wydaje się, że oczekiwanie, że będzie się lubianym w tej procedurze nie miało większego znaczenia, co wymaga dalszych badań, gdyż nie zgadza się z oczekiwaniami podpartymi dotychczasową wiedzą na temat bliskości. Badanie wykazało ponadto, że traktowanie osiągnięcia bliskości, jako celu prowadzonej przez badanych rozmowy, także nie wpłynęło na jego zwiększenie. Badacze sprawdzali również, czy różnice w instrukcji wpłynęły na poczucie bliskości u introwertyków i ekstrawertyków. Pary biorące udział w eksperymencie były zarówno homogeniczne (introwertyk +introwertyk, ekstrawertyk + ekstrawertyk) jak i mieszane. Okazało się, że ekstrawertycy, odczuwali większą bliskość w stosunku do introwertyków, niezależnie od tego, jaki był skład pary. Co więcej – wyższe wyniki dla ekstrawertyków i niższe dla introwertyków były podobne, bez względu na rodzaj zastosowanej instrukcji.
Jakie płyną wnioski z badania?
Dla nas istotne będzie przede wszystkim to, że w parach obcych sobie ludzi, po zastosowaniu procedury zaproponowanej przez Arona, zwiększyło się subiektywne poczucie bliskości. W związku z tym, można przyjąć nieśmiałe założenie, że w parach bliskich sobie ludzi serie pytań skonstruowane przez badacza również zwiększą bliskość. Pytania, które zostały zamieszczone w infografice poniżej można potraktować, jako zabawę towarzyską, lub sposób na spędzenie miłego wieczoru z drugą połową. W związku z tym, że celem nie jest badanie zmiennych, a zabawa, nie trzeba stosować się wyraźnie do instrukcji dotyczącej czasu. Można zadać wszystkie pytania z trzech serii, albo tylko niektóre, można rozmawiać nie w parze, a w większej grupie. Warto przy tym ustalić pewne zasady np. zasadę poufności (np. to, co zostało powiedziane, nie wychodzi poza grono uczestniczące w zabawie) oraz zasadę dotyczącą możliwości nie odpowiadania na pytanie, jeśli jest zbyt intymne. Czy poczujecie się bardziej sobie bliscy? Chyba warto sprawdzić. Powodzenia!
Jeśli uważasz nasze treści za wartościowe podziel się nimi z bliskimi osobami lub napisz komentarz. To pomaga nam zwiększyć zasięg i dotrzeć naszym materiałom do szerszego grona odbiorców, dla których dbanie o zdrowie jest ważne.
Jeśli chcesz jeszcze lepiej dbać o zdrowie dołącz do naszej bezpłatnej grupy facebookowej gdzie otrzymasz od nas w prezencie więcej materiałów i wsparcie społeczności. Zapraszamy Cię także do polubienia naszej strony na FB, dzięki temu będziesz na bieżąco ze wszystkimi naszymi publikacjami. Posłuchaj też naszego Podcastu o Zdrowiu na Spotify.
Wnioskami i pytaniami możesz się z nami podzielić w komentarzach. Odpowiadamy zwykle we wtorki i piątki. A tymczasem bądź zdrów! Bądź zdrowa!
Bibliografia:
Aron A., Melinat E., Aron E. N., The Experimental Generation of Interpersonal Closeness: A Procedure and Some Preliminary Findings, 1997, State University of New York at Stony Brook.
