1. Osobowość zależna – objawy.
Na początek należy zauważyć, że większość z nas ma obawy i sprzeczne uczucia dotyczące pozostawania w zależności, zwłaszcza że współczesne zachodnie społeczeństwo ceni indywidualizm i niezależność. Mimo to lubimy, kiedy inni nas aprobują, podziwiają i wspierają, co pomaga w regulowaniu poczucia własnej wartości. Jak to często w psychiatrii bywa różnica pomiędzy zdrową zależnością, a zależnością patologiczną tkwi jak się zdaje w natężeniu – posiadanie osobowości zależnej praktycznie uniemożliwia decydowanie o sobie, takie osoby są skrajnie uległe i potrzebują opiekuna żeby funkcjonować.
Objawy osobowości zależnej:
- Trudności w samodzielnym podejmowaniu decyzji
- Oddawanie odpowiedzialności za większość obszarów życia innym ludziom
- Trudności w wyrażaniu sprzeciwu, w obawie przed utratą wsparcia
- Problem z inicjatywą
- Skłonność do poświęcenia wielu dóbr w zamian za opiekę
- Kiedy osoba jest sama boi się nadmiernie, że nie da sobie rady
- Poszukiwanie kolejnego związku jeśli inny się rozpadnie
- Ciągła obawa przed porzuceniem i koniecznością samodzielnego dbania o siebie.
Około 1,5 % populacji cierpi na to zaburzenie, trzy razy częściej dotyczy ono kobiet niż mężczyzn.
2. Osobowość zależna – rozumienie psychodynamiczne.
Badania wykazały, że w rodzinach osób o osobowości zależnej większą wagę przywiązuje się do kontroli niż wyrażania emocji (Gabbard za Head 1991, Baker 1996). Uważa się, że w ich domach wysyłano sygnały, że niezależność jest groźna i niebezpieczna, jednak temperamentalne cechy dziedziczone również mogą mieć duże znaczenie (tamże). Nadmierna zależność może być uwarunkowania różnymi przyczynami, które warto odkrywać w psychoterapii indywidualnej. Bywa, że osoba nadmiernie zależna w ten sposób radzi sobie z własną agresją, której nie akceptuje. Wyrażanie agresji w formie nadmiernego przywiązania jest zatem pewnym kompromisem – „zamęczam kogoś, ale przecież nie chcę mu/jej robić krzywdy, po prostu bardzo go/jej potrzebuję”. Możnaby zapytać w jaki sposób duża zależność może być agresywna. Nie zawsze dobre intencje idą w parze ze szlachetnymi nieświadomymi motywami, o czym więcej można przeczytać w artykule o ciemnych stronach pomagania. Osoby będące obiektem nadmiernego przywiązania często czują się zmęczone, co najlepiej świadczy o charakterze takiej relacji.
3. Leczenie osobowości unikającej i osobowości zależnej
Psychoterapia jest skuteczną metodą leczenia zaburzeń osobowości tego typu (Gabbard za Svartberg 2004, Winston 1994).
Drugą częścią tego artykułu jest wpis o
osobowości unikającej! Sprawdź koniecznie.
Inne artykuły o
zaburzeniach osobowości:
osobowość typu borderline
osobowość histrioniczna
osobowość paranoiczna
osobowość schizoidalna i schizotypowa
osobowość narcystyczna
Jeśli po przeczytaniu artykułu nadal masz jakieś pytania – zadaj je w komentarzu. Z przyjemnością podzielę się wiedzą i opinią.
Odpowiadamy zwykle we wtorki i piątki.
Jeśli wolisz, żeby Twoje pytanie zostało między nami skontaktuj się ze mną przez naszą stronę na Facebooku.
Bibliografia:
Abulizi X i wsp.
Temperament in infacy and behawioral and emotional problems at age 5.5: The EDEN mother-child cohort. Doi: 10.1371/journal.pone.0171971.eCollection 2017.
Morrison J.
DSM-5® Beztajemnic. Praktyczny przewodnik dla klinicystów. Kraków 2016, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Gabbard G. O.
Psychiatria psychodynamiczna w praktyce klinicznej. Kraków 2009, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
